Nie umiem

Nie umiem
Słuchać muzyki skórą. Zamieniać się w słuch. Tonąć w podzięce.
Odczuwać niewidzialnego. Dostrzegać zwykłości. Nie żałować.
Zrozumieć czarnego humoru. Żyć bez bólu. Spacerować.
Kochać Cię fantomowym sercem.

Jak kiedyś.

Teraz wybacz

ale jest mi
rozpaczliwie źle

Kto mi pozwoli?

boże
zostawić kogoś
a
kochać

czy to można

Strach

najbardziej się boję
kiedy dostrzegam jak małą
jak maleńką
mniejszą
nawet
częścią świata

jestem

Może

Czwarta nad ranem, ale to wciąż nie pora. 

Czekam. 

Oczekuję chwili, w której wyklujesz się na moim horyzoncie. Podbrzusze drży, mam gęsią skórkę, oczy rozbiegane, usta niespokojne.  Ze strachu się jąkam. Nie wiem jak Cię przywitam. Czy nieśmiało jak każdy nowy dzień, czy z utęsknieniem i ulgą jak sen. A może namiętnie jak Miłość? Może zachłannie jak uśmiech. Może obojętnie jak kiedyś. Może po cichu, w myślach? A może spadnę rzęsistym deszczem na Twoje ramię. 

Nie wiem. Może.

Mówię, że nie mogę znieść śmierci, ale Ty tak pięknie

Zabijasz mnie. Gryz po gryzie. Posyp mnie solą, skupię się na innym bólu.
Jakoś to pusto już. Brzmi. Że mnie zabijasz.
Z akcentem na dobrą sylabę, przyzwyczailiśmy się.

Kochajmy się albo i nie

- Kochajmy się Ty ciągle na nowo śmierć mi śnij

Twoja niech wciąż oddycha ustami mojej płci

Nienawidzić kogoś to jak kochać. Czuję to silnie. - To była jednorazowa przygoda. Brzydzić się kimś to jak kochać się namiętnie. Uważać za odrażające to jak pragnąć nawet włosami na rękach. Jakby ktoś podłączył moje serce pod wysokie napięcie. Nie drgnąć, nie poruszyć się w tej chwili. Nie trwało to dłużej niż jedna czwarta sekundy. Silna, ale krótka boleść. To jak umrzeć. To jak zagłodzić się przeszłością. Jakbym musiała strawić kamienie. Nie być źródłem, być przebijaną słowem, nie kwiatem.  Kolcem? To zbyt mało rwie. Chciałabym się wydrapać. Ale mogę tylko. Przełknąć nóż. -Och. Wyjąłeś mi to z ust.

Przestań

Czy Ty mnie kochasz? Kocham się. 
A Ty targasz mnie za serce. A Ty gnieciesz me ramiona. 
Nie poczuję Cię, ja, uwodzona. Ale znajdę, gdy zamyślona.

Przestań być. 
W głowie gnić. Przy Tobie nadal byłabym bezdomna.

Zostań tak, Mikromusic

Na południe bez trzymanki.
Gaszę światła gwiazdy żywcem zjedzą zaraz przestrzeń.
Twoja dłoń na moim karku,
Ciała stygną po upalnym dniu.

Zostań tak